Het CHD verhaal van Tijn — 10 januari 2001
Persoonlijke gegevens:
Naam: Tijn Tummers
Geboortedatum 10 januari 2001
Verder zijn er geen andere mensen binnen dit gezin geboren met CHD
Medische gegevens:
Behandeld in het VUMC Amsterdam, thuis geboren.
Hoi! Mijn naam is Tijn Tummers en ik ben geboren met CHD. Op het moment woon ik in Nederland en werk ik in het bestuur van PlatformCHD.
Tijdens de geboorte is mijn moeder gewoon thuis bevallen, omdat ik daarvoor nog niet gediagnostiseerd was met de aandoening. Dus op het moment ging het allemaal relax en konden mijn ouders niet wachten.
Vanaf dat moment ging het allemaal heel snel. De verloskundige had al snel door dat er iets fout was. Ik huilde niet en mijn ademhaling was slecht en langzaam, waaronder ik langzaam blauw kleurde. Wanneer de verloskundige mijn hartslag ging checken kwam ze erachter dat mijn hart niet links van mijn borstkas zat, maar rechts. Alle alarmbellen begonnen te rinkelen bij mijn ouders en mijn vader racete snel naar het ziekenhuis. Daar aangekomen werd er al snel een thorax x-ray foto van mij genomen wat wees op Congenitale Hernia Diafragmatica. Mijn darmen waren waren omhoog geklommen waardoor ze mijn hart opzij schoven. Ook was een long niet goed ontwikkeld omdat er andere organen in de weg zaten.
We zijn nu weer wat verder in het leven en kan ik met blijdschap vertellen dat ik nergens last van heb. Het enige wat ik eraan heb overgehouden is een litteken op mijn buik
Na 4 dagen kon ik dan eindelijk geopereerd worden, maar toen kwam het nieuws dat er niet genoeg ruimte was in de operatiekamer. Hierdoor mocht ik nog een extra 3 dagen wachten. Tijdens de operatie zijn mijn organen teruggebracht naar hun plek en het gat gedicht. Nu ging het allemaal om de revalidatie. Dit was een lastige tijd voor mijn ouders, waarbij ze soms midden in de nacht nog even kwamen kijken of ik nog wel adem haalde. Na 7 maanden kroop ik, en na 9 maanden ademde ik enigszins normaal. Na 2 jaar kwamen ze met een thorax foto erachter dat mijn longen volledig ontwikkeld waren en ik eigenlijk heel veel geluk had. Nu hopen dat er geen bijwerkingen zijn voor de rest van mijn leven!
Nu zijn we weer wat verder in het leven en kan ik met blijdschap vertellen dat ik nergens last van heb. Het enige wat ik eraan heb overgehouden is een litteken op mijn buik. Ondertussen heb ik veel op hoog niveau gehockeyd (nu in een vriendenteam) en ga ik ook elk jaar skiën. Vroeger werd gedacht dat ik dit conditioneel nooit zou aankunnen, maar niks is minder waar.
Studentenvereniging
Op het moment studeer ik International Business Administration op de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Ook ben ik lid van een studentenvereniging waar ik mijn sociale leven heb en veel sociale activiteiten meemaak. Ook ben ik mentor geworden voor eerstejaars Bedrijfskunde studenten om hun te helpen door deze lastige tijden te komen met online lessen en Covid-19. Ook help ik dus in het bestuur van Platform CHD. Als taak om de interactie tussen het platform en de jeugd te vergroten en de connecties met CDH UK of andere internationale platforms te onderhouden.
Als laatste wil ik zeggen dat ik dit artikel heb geschreven om de positieve kant te laten zien van het verhaal. Sommigen kunnen vervelende ervaringen beleven, of het je kind is of jijzelf. Wanneer je gediagnostiseerd ben met CHD hoeft je leven niet gelijk over te zijn. Uiteindelijk zijn er nog altijd veel mogelijkheden en kan het allemaal weer goedkomen. Tevens ben ik voor deze reden bestuurslid geworden van Platform CHD en wilde ik mij hiermee introduceren aan jullie.
